Je hebt misschien overal voorbij zien komen dat de World Health Organisation (WHO) burn-out eindelijk heeft erkend als officiële ziekte, maar dit is dus niet het geval. Burn-out wordt nu gezien door de ‘WHO’ als een werkfenomeen. Hoe zit het dan precies? Ik zal het even simpel voor je uitleggen.
Burn-out geen officiële ziekte, maar een werkfenomeen
Het boekje waar alle internationale ziektes in staan heeft na bijna 30 jaar een update gekregen. Dit nieuwe boekje heet ‘De 11e druk van de internationale classificatie van ziekten’ en de definitie van burn-out is hierin aangepast. Dat lijkt op zich goed nieuws, maar de definitie van een burn-out bestond ook in het vorige boekje. Het enige verschil is dat burn-out nu wordt gezien als een verschijnsel wat in relatie staat met het werk. Nog steeds enorm vaag natuurlijk. Als je kijkt op de website van ‘WHO’ zie je heel duidelijk vermeld staan: “Burn-out is not classified as an offical medical conditon”. Dus helaas, het is nog altijd geen officiële ziekte.
Nog steeds een vage definitie van ‘WHO’
De huidige definitie komt neer op de volgende drie punten:
- Gevoel van uitputting of energieloosheid;
- Mentale distantie van werk, gevoel van negativiteit met betrekking tot de zakelijke omgeving. Je trekt je dus eigenlijk terug op professioneel gebied;
- Verminderde professionele werkzaamheid.
Dit is de huidige definitie en zo heb ik hem ook grotendeels geleerd bij de opleiding tot burn-out coach, maar klopt deze definitie wel? Mijn docent Annita Rogier en het bestuur van de VESB zijn het hier niet helemaal mee eens en als je het mij persoonlijk vraagt dan klopt de nieuwe definitie niet. Want volgens deze definitie kan een burn-out alleen maar voorkomen in relatie met werk.
“Burn-out verwijst specifiek naar verschijnselen in de beroepscontext en zou niet moeten worden toegepast om ervaringen op andere gebieden van het leven te beschrijven” – Bron: ‘WHO’
Dat zou betekenen dat huismoeders en -vaders geen burn-out kunnen krijgen. Of stel je voor dat je partner overlijdt en je door het grote verdriet niet meer kunt slapen en daardoor blijft piekeren. Dan is de kans ook groot dat je burn-out raakt. Dus dat een burn-out werkgerelateerd moet zijn is eigenlijk onzin. Maar het is de definitie waar we het voor nu mee moeten doen, ondanks dat het niet de beste is.
Meer wetenschappelijk onderzoek is snel nodig
Tegenwoordig heeft 16% van alle werknemers last van burn-out klachten. Dit in vergelijking met 8 procent in 2015. Deze getallen geven duidelijk aan dat er snel iets moet veranderen. Want stress en burn-out lijken steeds meer het probleem van de huidige samenleving te worden.
Wist je dat een werkgever vaak de coaching betaalt?
Heb je nu last van burn-out verschijnselen en wil je niet wachten tot je 2 jaar lang ziek thuis zit? Stuur me dan gewoon een bericht en dan zorgen we samen dat dit voorkomen wordt. Je werkgever wilt natuurlijk ook niet dat jij omkiept en betaalt om deze reden vaak de coachingssessies. Daarnaast wil je zelf ook gewoon een gelukkiger leven, toch?
2 gedachten over “Burn-out niet erkend als officiële ziekte door ‘WHO’”
Verhelderend artikel zeg! Dat was eigenlijk ook mijn reactie! Bij mij was het de combinatie van alles bij elkaar en een acht jaar lang durende angststoornis, verhuizen, trouwen, familieomstandigheden en ook een hoge werkdruk in het onderwijs.
Bedankt! Zo zie je maar dat er vaak meer speelt dan alleen de situatie op werk.